فاصله را تو یادم دادی
وقتی با لبخند
دور شدی از من
عکاس بهتر از ما فاصله را می فهمید
تو در عکس نیستی
فاصله یعنی تو...
چرا فاصله ....
چرا...............................................؟؟
این سوال هم هرگز جواب داده نخواهد شد.
به چه امیدی به فردا بنگرم .........
دیگر امیدی ندارم .
باد هم برای من ناله می کند ابر هم برای من می گرید ..........
سلام ...
اما تا می توانی به خورشید فکر کن که با تمام قدرت می تابد و عشق را منتشر می کند
بین من و تو فاصله هاست...
گاه می اندیشم میتوانی تو به لبخندی این فاصله را برداری
من از جنس خاکم تو مثلِ نسیم
کمی آنطرفتر به هم میرسیم
یقین کار دیوار یا جاده است
گره در نگاه من افتاده است
وگر نه اگر کار دیوار نیست
مسیرِ نگاهِ من و "تو" یکیست
چه باید به جاده به دیوار گفت
به این خشتهای تلنبار گفت
جدایی، مسافت، همین امتداد
چه فرهادها به کشتن نداد
زمانی که لطفی به چشمِ "تو" نیست
چه فرقیست بینِ برو یا بایست
ندیده نشانی از "شیرینِ"من
همین چشمِ لجبازِ دیرینِِ من
نمانده "امیدی" به دیدارها
نه دستِ لجوجی به دیوارها
منم با نگاهی که صدبار سوخت
و خشتی که حالش به حالم بسوخت
چرا دیگر امیدی نداری؟
همواره در پیوند با رویاها باش.
چرا که با مرگ رویاها،
زندگی چون پرندهی بال شکستهای است،
که یارای پروازش نیست.
_لنگستون هیوز_
«خود و رویاهایت را باور کن»
به دنبال هر رویا،
لحظاتی پیش میآید،
که گویی آن را از دست دادهای،
درست در همان لحظه است که باید خود را باور کنی،
باور به اینکه قادر به هموار ساختن هر مانع در راهی.
و آنگاه که رویاهایت به حقیقت پیوست،درخواهی یافت که چقدر نیرومند شدهای.
_Lynn Brown_
از رویاهاست که میبالیم.
رویائیان،
از درون مه لطیف روز بهاری،
و یا ...
از درون آتش سرخ شامگاه بلند زمستانی،
به دنیا مینگرند.
از ما کسانی میگذارند این رویاهای بزر بیرند،
کسانی دیر اما آنها را میپرورانند و حامیاند.
در روزهای دشواری آنها را پرستارند،
تا به نور و روشنایی برسند.
روشنایی که تنها به کسانی رخ مینماید،
که صمیمانه امیدوار بودهاند که رویاهایشان
روزی به حقیقت بپیوندد.
_Woodrow Wison_
در این دنیا که حتی ابر هم نمی گرید به حال ما...همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها..خوش به حال شما ابر واست گریه میکنه